ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွစ္မ်ိဳး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္သည္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏ ။ တစ္မ်ိဳးမွာ ၿမတ္စြာဘုရား၌ 'ၾကည္ညိဳၿခင္း'ကို ပဓာနၿပဳ၏ ။ အၿခားတစ္မ်ိဳးမွာ ၿမတ္စြာဘုရား၌ ' ေက်းဇူးတင္ၿခင္း ' ကို ပဓာနၿပဳ၏ ။
ၿမတ္စြာဘုရား၌ ၾကည္ညိဳၿခင္းကို ပဓာနၿပဳသူမ်ားသည္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ အတိုင္းအဆ မရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို အာရုံၿပဳ၏ ။ ထုတ္ေဖာ္ ခ်ီးက်ဴး၏ ။ သူ႔ဘ၀အတြက္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင္႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕မ်ားကို ၿပဳ၏ ။ 'ကံ' ကို အမိ ' ကံ ' ကို အဖ ဟူ၍ ခံယူ၏ ။ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ ေသခါနီးကာလ၌ မေကာင္းေသာအာရုံမ်ား မထင္ခဲ႔ေသာ္ မိမိၿပဳခဲ႔ေသာ ' ကံ ' အားေလွ်ာ္စြာ လူခ်မ္းသာ ၊ နတ္ခ်မ္းသာ ၊ ၿဗဟၼာခ်မ္းသာမ်ားကို ရ၏ ။ အကယ္၍ ေသခါနီးကာလ၌ မေကာင္းေသာ အာရုံမ်ား ထင္ခဲ႔ေသာ္ ' အသဒိသ ' အလႉရွင္ မလိႅကာမိဖုရားၾကီး ငရဲက်သကဲ႔သို႔ မိမိတို႔ ေတာင္႔တသည္႔အတိုင္း ၿဖစ္မလာဘဲ အပါယ္ေလးပါး သို႔လည္း က်ေရာက္တတ္၏ ။
ဘ၀ခ်မ္းသာကို ပြားစီးေအာင္လုပ္ေသာ ကုသိုလ္ဟူသမွ်သည္ ' အတၱ ' အေပၚ အေၿခခံ၍လုပ္ေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳး ၿဖစ္ၿခင္းေၾကာင္႔ တကယ္လက္ေတြ႕တြင္ အားမကိုးေလာက္ေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳးသာၿဖစ္၏ ။ ပရမ္းပတာ က်ခ်င္ သလို က်သြားႏုိင္ေသာ ' ၀ိနိပါတ ' ေဘး၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႕ေအာက္၌ ရွိေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳးၿဖစ္၏ ။ဤကုသိုလ္မ်ိဳးကို ' ၀ဋနိႆတ ' ကုသိုလ္မ်ိဳးဟူ၍လည္း ဆိုရ၏ ။
' အတၱ ' ကို ပယ္သတ္ရန္ မၾကိဳးပမ္းဘဲ မိမိလွည္႔လည္ က်က္စားရာ သံသရာတြင္း၌ ခ်မ္းသာသုခ ရရွိႏုိင္ေရး အတြက္ ' ကံ ' မ်ားကို ပြားစီးသည္ထက္ ပြားစီးေအာက္ အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းၿခင္းသည္ ၿမတ္စြာဘုရား၌ 'ၾကည္ညိဳၿခင္း ' ကို ပဓာနၿပဳေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ လုပ္ငန္းစဥ္ၿဖစ္၏ ။
ၿမတ္စြာဘုရားကို ေက်းဇူးတင္ၿခင္းကို ပဓာန ၿပဳသူမ်ားသည္ သံသရာမွ လြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္ ' ကံ ' မ်ားကို ပြားေအာင္မလုပ္ဘဲ 'ကံ' ဟူသမွ်ကို ပါးသည္ထက္ပါးေအာင္၊ ေနာက္ဆံုး၌ ကုသိုလ္ကံ ၿဖစ္ေစ ၊ အကုသိုလ္ကံ ၿဖစ္ေစ ' ကံ ' ဟူသမွ်ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေအာင္ သမၼာ၀ါယမ မဂၢင္ၿဖင္႔ အားထုတ္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္၏ ။ ဥာဏ္သာ ' အမိ ' ဥာဏ္သာ ' အဖ' ဟူ၍ ခံယူ၏ ။
'ကံ' ဟူသမွ်ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ အားထုတ္ၿခင္းဟူသည္ ၀ိပႆနာ မဂၢင္ငါးပါးကို ပြားသည္ထက္ပြားေအာင္ ရုပ္-နာမ္ ခႏၶာတို႔၏ ၿဖစ္-ပ်က္ကို ရႈ႕ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ၿဖစ္-ပ်က္၌ ' အနိစၥ ' သေဘာလည္းပါ၏ ။ ' ဒုကၡ ' သေဘာလည္း ပါ၏ ။ ' အနတၱ ' သေဘာလည္း ပါ၏ ။
' အနိစၥ ' ကိုၿမင္ေသာအခါ ' မာန ' ေပ်ာက္၏ ။ ' ဒုကၡ ' ကိုၿမင္ေသာအခါ ' တဏွာ ' ေပ်ာက္၏ ။ ' အနတၱ ' ကိုၿမင္ ေသာအခါ ' ဒိ႒ိ ' ေပ်ာက္၏ ။ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ တို႔ ပါးသည္ႏွင္႔အမွ် စစ္မွန္ေသာ ခ်မ္းသာကို ရ၏ ။
' အတၱ ' ဟူသည္ တဏွာၿဖင္႔စြဲေသာ ' အတၱ ' လည္း ရွိ၏ ။ မာန ၿဖင္႔ စြဲေသာ ဒိ႒ိ လည္းရွိ၏ ။ ဒိ႒ိ ၿဖင္႔ စြဲေသာ ' အတၱ ' လည္းရွိ၏ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ တို႔ ခ်ဳပ္ေလေသာအခါ ' အတၱ ' လည္း ခ်ဳပ္ေလ၏ ။ 'အတၱ ' ခ်ဳပ္လွ်င္ စစ္မွန္ေသာ ခ်မ္းသာကို ကိုယ္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ၿပဳရ၏ ။
ဤနည္းမွာ ၿမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူမွ သိရေသာ နည္းၿဖစ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္ေသာ ' ေလာကသံုးပါး၏ ေက်းဇူးရွင္ ၿဖစ္၏ ' ဟုဆိုရ၏ ။
ၿမတ္စြာဘုရားကလည္း ' တရား ' ကိုၿမင္သူသည္ ' ငါ႔ ' ကို ၿမင္သူမည္၏ ။ ' တရား ' ကို မၿမင္သူသည္ ' ငါ႔ ' ကို မၿမင္သူပင္ ၿဖစ္၏ ဟူ၍ ေဟာေတာ္မူခဲ႔ရာ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၿဖစ္ပါက ၿမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူထားသည္႔အတိုင္း သမုဒယ သစၥာကို ပယ္သတ္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းအပ္ပါ၏ ။ ' သမုဒယသစၥာ ' ကို ပယ္သတ္ႏုိင္သည္ႏွင္႔ အမွ် ဒုစရုိက္တရားမ်ားကိုလည္း ပယ္ၿပီးၿဖစ္၏ ။ ဒုစရုိက္ကင္းေသာ လူ႔ေဘာင္သည္ မည္မွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေပလိမ္႔မည္နည္း။
ဘ၀ခ်မ္းသာကို ပြားစီးေအာင္လုပ္ေသာ ကုသိုလ္ဟူသမွ်သည္ ' အတၱ ' အေပၚ အေၿခခံ၍လုပ္ေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳး ၿဖစ္ၿခင္းေၾကာင္႔ တကယ္လက္ေတြ႕တြင္ အားမကိုးေလာက္ေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳးသာၿဖစ္၏ ။ ပရမ္းပတာ က်ခ်င္ သလို က်သြားႏုိင္ေသာ ' ၀ိနိပါတ ' ေဘး၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႕ေအာက္၌ ရွိေသာ ကုသိုလ္မ်ိဳးၿဖစ္၏ ။ဤကုသိုလ္မ်ိဳးကို ' ၀ဋနိႆတ ' ကုသိုလ္မ်ိဳးဟူ၍လည္း ဆိုရ၏ ။
' အတၱ ' ကို ပယ္သတ္ရန္ မၾကိဳးပမ္းဘဲ မိမိလွည္႔လည္ က်က္စားရာ သံသရာတြင္း၌ ခ်မ္းသာသုခ ရရွိႏုိင္ေရး အတြက္ ' ကံ ' မ်ားကို ပြားစီးသည္ထက္ ပြားစီးေအာက္ အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းၿခင္းသည္ ၿမတ္စြာဘုရား၌ 'ၾကည္ညိဳၿခင္း ' ကို ပဓာနၿပဳေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ လုပ္ငန္းစဥ္ၿဖစ္၏ ။
ၿမတ္စြာဘုရားကို ေက်းဇူးတင္ၿခင္းကို ပဓာန ၿပဳသူမ်ားသည္ သံသရာမွ လြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္ ' ကံ ' မ်ားကို ပြားေအာင္မလုပ္ဘဲ 'ကံ' ဟူသမွ်ကို ပါးသည္ထက္ပါးေအာင္၊ ေနာက္ဆံုး၌ ကုသိုလ္ကံ ၿဖစ္ေစ ၊ အကုသိုလ္ကံ ၿဖစ္ေစ ' ကံ ' ဟူသမွ်ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေအာင္ သမၼာ၀ါယမ မဂၢင္ၿဖင္႔ အားထုတ္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္၏ ။ ဥာဏ္သာ ' အမိ ' ဥာဏ္သာ ' အဖ' ဟူ၍ ခံယူ၏ ။
'ကံ' ဟူသမွ်ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ အားထုတ္ၿခင္းဟူသည္ ၀ိပႆနာ မဂၢင္ငါးပါးကို ပြားသည္ထက္ပြားေအာင္ ရုပ္-နာမ္ ခႏၶာတို႔၏ ၿဖစ္-ပ်က္ကို ရႈ႕ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ၿဖစ္-ပ်က္၌ ' အနိစၥ ' သေဘာလည္းပါ၏ ။ ' ဒုကၡ ' သေဘာလည္း ပါ၏ ။ ' အနတၱ ' သေဘာလည္း ပါ၏ ။
' အနိစၥ ' ကိုၿမင္ေသာအခါ ' မာန ' ေပ်ာက္၏ ။ ' ဒုကၡ ' ကိုၿမင္ေသာအခါ ' တဏွာ ' ေပ်ာက္၏ ။ ' အနတၱ ' ကိုၿမင္ ေသာအခါ ' ဒိ႒ိ ' ေပ်ာက္၏ ။ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ တို႔ ပါးသည္ႏွင္႔အမွ် စစ္မွန္ေသာ ခ်မ္းသာကို ရ၏ ။
' အတၱ ' ဟူသည္ တဏွာၿဖင္႔စြဲေသာ ' အတၱ ' လည္း ရွိ၏ ။ မာန ၿဖင္႔ စြဲေသာ ဒိ႒ိ လည္းရွိ၏ ။ ဒိ႒ိ ၿဖင္႔ စြဲေသာ ' အတၱ ' လည္းရွိ၏ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ တို႔ ခ်ဳပ္ေလေသာအခါ ' အတၱ ' လည္း ခ်ဳပ္ေလ၏ ။ 'အတၱ ' ခ်ဳပ္လွ်င္ စစ္မွန္ေသာ ခ်မ္းသာကို ကိုယ္တိုင္ မ်က္ေမွာက္ၿပဳရ၏ ။
ဤနည္းမွာ ၿမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူမွ သိရေသာ နည္းၿဖစ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္ေသာ ' ေလာကသံုးပါး၏ ေက်းဇူးရွင္ ၿဖစ္၏ ' ဟုဆိုရ၏ ။
ၿမတ္စြာဘုရားကလည္း ' တရား ' ကိုၿမင္သူသည္ ' ငါ႔ ' ကို ၿမင္သူမည္၏ ။ ' တရား ' ကို မၿမင္သူသည္ ' ငါ႔ ' ကို မၿမင္သူပင္ ၿဖစ္၏ ဟူ၍ ေဟာေတာ္မူခဲ႔ရာ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၿဖစ္ပါက ၿမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူထားသည္႔အတိုင္း သမုဒယ သစၥာကို ပယ္သတ္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းအပ္ပါ၏ ။ ' သမုဒယသစၥာ ' ကို ပယ္သတ္ႏုိင္သည္ႏွင္႔ အမွ် ဒုစရုိက္တရားမ်ားကိုလည္း ပယ္ၿပီးၿဖစ္၏ ။ ဒုစရုိက္ကင္းေသာ လူ႔ေဘာင္သည္ မည္မွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေပလိမ္႔မည္နည္း။
ဆရာၾကီး ဦးေရႊေအာင္ ၏ ခ်မ္းသာကို ရွာေဖြၿခင္း မွ.........
Print this post
0 comments:
Post a Comment