ဘ၀ဆိုတာဘာလဲ
ဘ၀ဆိုတာဘာလဲ။ ဘ၀ဆုိတာ အိပ္မက္ ပါပဲ။ အိပ္မက္ဟာ ဘ၀ပါပဲ။ ဘ၀ဆုိတာ အိပ္မက္ဆိုတာကို သက္ေသ ၿပမယ္။
အတိတ္ဘ၀က ၿဖစ္ပ်က္ေတြ႕ ၾကံဳတာေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။ တကယ္ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ အနာဂတ္ဘ၀မွာ ၿဖစ္ပ်က္မွာ ကလဲ တကယ္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အနာဂတ္ဘ၀ အတိတ္ဘ၀မွာ ေနထိုင္လို႔မရသလို ၊ပစၥဳပၸန္ ဘ၀လဲ ၿဖစ္ပ်က္ ေနလို႔ တကယ္ေနထိုင္လို႔ မရဘူး။ အတိတ္ဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀လိုပဲ ပစၥဳပၸန္ ဘ၀ဟာလဲ အိပ္မက္ပါပဲ။ ဘယ္ဘ၀ မဆို အစစ္အမွန္ ခိုင္ၿမဲတည္တံံ႔ေနတာ မဟုတ္။
ပစၥဳပၸန္ ဘ၀မွာ ေနထိုင္မႈဆိုတာလဲ ခ်က္ခ်င္းအတိတ္ဘ၀ ၿဖစ္သြားေနတယ္။ ယခု အတိတ္ဘ၀ ၿဖစ္ေနတဲ႔ ပစၥဳပၸန္ ဘ၀မွာ ေနရတဲ႔ဘ၀ဟာလဲ အိပ္မက္ပါပဲ။ တကယ္မရွိဘူး။ အတၱ ပုဂၢလ ဇီ၀ မရွိလို႔ ဘယ္ဘ၀မဆို အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ခဏတိုင္း ေၿပာင္းလဲေနမႈပါပဲ။
ဘ၀ဟာ အတၱ ဇီ၀ ပုဂၢလ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ၊ မရွိလို႔ “သုညတ” လို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ အနိစၥတရား၊ ဒုကၡတရား၊ အနတၱတရား သုညတ တရားဟာ ဘ၀ပါပဲ။ ဘ၀ဟာ သုညတလို႔ သတိပ႒ာန္ အလုပ္နဲ႔ တကယ္သိရင္ အၿမင္႔ဆံုး ပညာဥာဏ္၊ ၀ိမုတိၱ သုခ လြတ္ေၿမာက္တဲ႔ ခ်မ္းသာ သစၥာသိမႈ ခ်မ္းသာၿမတ္ၾကီးကို ရပါတယ္။ သုညတ သိမွ နိဗၺာန္ရတယ္။
ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ၿဖစ္လ႔ို ခ်စ္စရာ မုန္းစရာလဲမရွိ၊ အထင္အၿမင္မွားစရာ မရွိဘူး။ အိပ္မက္ထဲမွာ တေစၧေခ်ာက္ ခံရရင္ ခ်က္ခ်င္းႏုိးရင္ႏုိးတယ္။ ႏုိးၿပီးရင္ ဒါ အိပ္မက္ပဲ။ သူရဲတေစၲ တကယ္ေၿခာက္လွန္႔တာ မဟုတ္ပါလားလို႔ သိရင္ စိတ္ေပါ႔ပါးသြက္လက္တယ္။ ရီေတာင္ ရီေမာရေသးတယ္။
ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ဆိုတာကို ေနာက္တစ္ခု သက္ေသၿပမယ္။
ဘ၀ဟာ စိတ္ပါပဲ။ စိတ္ရဲ႕အမူအယာေတြပဲ။ အိပ္မက္ဆိုတာလဲ စိတ္ရဲ႕အမူအယာပဲ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ကၿဖစ္ေပၚမႈ၊ စိတ္ရဲ႕အၿမင္သက္သက္ပါပဲ။ အိပ္မက္စိတ္မွာ ေၾကာက္စရာအာရုံေတြ ၾကံဳရသလို ၊ ႏုိးေနတဲ႔ စိတ္မွာလဲ ေၾကာက္စရာအာရုံေတြ ၾကံဳရတယ္။ အိပ္မက္စိတ္နဲ႔ အၿမင္ဟာ ဘ၀ပါပဲ။ မ်က္ၿမင္ေလာကထဲ ဘာမွ မထူးၿခားဘူး။ စိတ္ရဲ႕ထင္ၿမင္မႈပါပဲ။ အိပ္မက္ကို ပထမေတာ႔ အစစ္အမွန္ တကယ္႔ ၿဖစ္ရပ္လို႔ ထင္ခဲ႔ၾကရတယ္။ အိပ္မက္ဆုိးဟာ အိပ္ရာက ႏုိးရင္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သတိပညာ ၀ိပႆနာစိတ္ မဂ္စိတ္ရရင္ ကိေလသာ စိတ္အၿမင္ေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။
မ်က္စိဟာ ရူပါရုံအဆင္းၾကည္႔ရာမွာ မေရာင္႔ရဲႏုိင္ဘူး။ နားကလဲ ေကာင္းတဲ႔အသံကို ၾကားရာမွာ ေက်နပ္ေရာင္႔ရဲၿခင္း မရွိဘူး။ မ်က္စိက အဆင္းလွလွကို ထပ္မံ ၾကည္႔ခ်င္ေနတယ္။ နားက အသံသာယာတာကို ထပ္မံ ၾကားခ်င္ေနတယ္။ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေၿပတဲ႔ ဆားငန္ေရပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားက မ်က္စိ, နား , ႏွာ , လွ်ာ, ကိုယ္ , စိတ္ ဒြါရ ေၿခာက္ပါးမွာ တဏွာ , မာန , ဒိ႒ိ မီးေလာင္ေနတယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒြါရ ေၿခာက္ပါးမွာလဲ မီး ၁၁-ပါး ေလာင္ေနတာကို ေတြ႕ၿမင္ႏိုင္တယ္။
ပစၥဳပၸန္ ဘ၀မွာ ေနထိုင္မႈဆိုတာလဲ ခ်က္ခ်င္းအတိတ္ဘ၀ ၿဖစ္သြားေနတယ္။ ယခု အတိတ္ဘ၀ ၿဖစ္ေနတဲ႔ ပစၥဳပၸန္ ဘ၀မွာ ေနရတဲ႔ဘ၀ဟာလဲ အိပ္မက္ပါပဲ။ တကယ္မရွိဘူး။ အတၱ ပုဂၢလ ဇီ၀ မရွိလို႔ ဘယ္ဘ၀မဆို အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ခဏတိုင္း ေၿပာင္းလဲေနမႈပါပဲ။
ဘ၀ဟာ အတၱ ဇီ၀ ပုဂၢလ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ၊ မရွိလို႔ “သုညတ” လို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ အနိစၥတရား၊ ဒုကၡတရား၊ အနတၱတရား သုညတ တရားဟာ ဘ၀ပါပဲ။ ဘ၀ဟာ သုညတလို႔ သတိပ႒ာန္ အလုပ္နဲ႔ တကယ္သိရင္ အၿမင္႔ဆံုး ပညာဥာဏ္၊ ၀ိမုတိၱ သုခ လြတ္ေၿမာက္တဲ႔ ခ်မ္းသာ သစၥာသိမႈ ခ်မ္းသာၿမတ္ၾကီးကို ရပါတယ္။ သုညတ သိမွ နိဗၺာန္ရတယ္။
ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ၿဖစ္လ႔ို ခ်စ္စရာ မုန္းစရာလဲမရွိ၊ အထင္အၿမင္မွားစရာ မရွိဘူး။ အိပ္မက္ထဲမွာ တေစၧေခ်ာက္ ခံရရင္ ခ်က္ခ်င္းႏုိးရင္ႏုိးတယ္။ ႏုိးၿပီးရင္ ဒါ အိပ္မက္ပဲ။ သူရဲတေစၲ တကယ္ေၿခာက္လွန္႔တာ မဟုတ္ပါလားလို႔ သိရင္ စိတ္ေပါ႔ပါးသြက္လက္တယ္။ ရီေတာင္ ရီေမာရေသးတယ္။
ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ဆိုတာကို ေနာက္တစ္ခု သက္ေသၿပမယ္။
ဘ၀ဟာ စိတ္ပါပဲ။ စိတ္ရဲ႕အမူအယာေတြပဲ။ အိပ္မက္ဆိုတာလဲ စိတ္ရဲ႕အမူအယာပဲ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ကၿဖစ္ေပၚမႈ၊ စိတ္ရဲ႕အၿမင္သက္သက္ပါပဲ။ အိပ္မက္စိတ္မွာ ေၾကာက္စရာအာရုံေတြ ၾကံဳရသလို ၊ ႏုိးေနတဲ႔ စိတ္မွာလဲ ေၾကာက္စရာအာရုံေတြ ၾကံဳရတယ္။ အိပ္မက္စိတ္နဲ႔ အၿမင္ဟာ ဘ၀ပါပဲ။ မ်က္ၿမင္ေလာကထဲ ဘာမွ မထူးၿခားဘူး။ စိတ္ရဲ႕ထင္ၿမင္မႈပါပဲ။ အိပ္မက္ကို ပထမေတာ႔ အစစ္အမွန္ တကယ္႔ ၿဖစ္ရပ္လို႔ ထင္ခဲ႔ၾကရတယ္။ အိပ္မက္ဆုိးဟာ အိပ္ရာက ႏုိးရင္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သတိပညာ ၀ိပႆနာစိတ္ မဂ္စိတ္ရရင္ ကိေလသာ စိတ္အၿမင္ေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။
မ်က္စိဟာ ရူပါရုံအဆင္းၾကည္႔ရာမွာ မေရာင္႔ရဲႏုိင္ဘူး။ နားကလဲ ေကာင္းတဲ႔အသံကို ၾကားရာမွာ ေက်နပ္ေရာင္႔ရဲၿခင္း မရွိဘူး။ မ်က္စိက အဆင္းလွလွကို ထပ္မံ ၾကည္႔ခ်င္ေနတယ္။ နားက အသံသာယာတာကို ထပ္မံ ၾကားခ်င္ေနတယ္။ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေၿပတဲ႔ ဆားငန္ေရပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားက မ်က္စိ, နား , ႏွာ , လွ်ာ, ကိုယ္ , စိတ္ ဒြါရ ေၿခာက္ပါးမွာ တဏွာ , မာန , ဒိ႒ိ မီးေလာင္ေနတယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒြါရ ေၿခာက္ပါးမွာလဲ မီး ၁၁-ပါး ေလာင္ေနတာကို ေတြ႕ၿမင္ႏိုင္တယ္။
Print this post
1 comments:
ကြန္မန္႔စမ္းသပ္ၿခင္း
Post a Comment