Saturday, November 14, 2009

ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ကမၼ႒ာန္းသံေပါက္လကၤာ


  • သေဗၺသတၱာ၊ ေ၀ေနယ်ာ၊ သံသာရွည္လွၿပီ။
  • အတည္က်က်၊ ဘယ္ဘ၀၊ ရၾကမရွိၿပီ။
  • ရအံ႔ႏုိးႏုိး၊ ေလာဘမ်ိဳး၊ အက်ိဳးယုတ္လွၿပီ။
  • သံုးပါးညီးညီး၊ ေလာင္မီးၾကီး၊ ဖိစီးလွေလၿပီ။
  • ေလာင္မွန္းမသိ၊ ေမာဟဖိ၊ မိုက္မိလွေလၿပီ။
  • ပိုးဖလံမ်ိဳး၊ မိီးကိုတိုး၊ ကိုယ္က်ိဳးနဲလွၿပီ။
  • ကာမဂုဏ္မြဲ၊ သည္မိုက္ခဲ၊ မခြဲႏုိင္ၾကၿပီ။
  • မခြဲႏုိင္ၾက၊ လူ႕ဗာလ၊ မိုက္စသိမ္းသင္႔ၿပီ။
  • ဂဂၤါသဲတူ၊ ပြင္႔ေတာ္မူ၊ ဆူဆူမ်ားလွၿပီ။
  • မ်ားအသၤေခ်၊ ရွင္ေစာေထြ၊ ေရွာင္ေသြလြဲခဲ႔ၿပီ။
  • တဆူမသင္႔၊ တဆူသင္႔၊ ဖူးခြင္႔ေတြ႕ထိုက္ၿပီ။
  • မေတာ္မတရား၊က်င္႔ေဖာက္ၿပား၊ မိုက္အားၾကီးလွၿပီ။
  • အလိုမလိုက္၊ သည္အမိုက္၊ ပယ္ထိုက္သင္႔လွၿပီ။
  • မပယ္မခ်ိဳး၊ ဆင္ကန္းတိုး၊ ဟုတ္ႏုိးထင္လွၿပီ။
  • ဟုတ္ႏုိးသမႈ႕၊ ထင္တိုင္းၿပဳ၊ ယခုတိုင္ခဲ႔ၿပီ။
  • တရားလက္လြတ္၊ ဌက္ေတာင္ကၽြတ္၊ ၀ဋ္ႏွင္႔မကင္းၿပီ။
  • မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ မရမ်ားေလၿပီ။
  • အရေတာ္စြ၊ သည္ဘ၀၊ လွလွက်င္႔ထိုက္ၿပီ။
  • ၾကံဳၾကိဳက္ေတာ္စြာ၊ သာသနာ၊ ေရာင္၀ါထြန္းလွၿပီ။
  • သတိရရ၊ ၿမတ္ပုည၊ ၿပဳရေကာင္းသင္႔ၿပီ။
  • တေန႔တေန႔၊ နက္ၿဖန္ေရြ႕၊ မေမ႔ေကာင္းသင္႔ၿပီ။
  • ငါ႔ကိုယ္ငါ႔သား၊ ငါ႔မယား၊ ထင္မွားလွေလၿပီ။
  • ထင္မွားတတ္စြာ၊ သကၠာယာ၊ မိစၧာကင္းသင္႔ၿပီ။
  • ငါးခုခႏၶာ၊ ရုပ္နာမ္မွာ၊ မွန္စြာမွတ္သင္႔ၿပီ။
  • သမၼသန၊ ဥာဏ္အစ၊ ထင္လွသင္႔ၾကၿပီ။
  • နင္ၿဖင္႔နင္႔ကိုယ္၊ ဆံုးမဆို၊ နင္႔ကိုယ္အမႈ႕သည္။
  • နင္မဆံုးမ၊ နင္႔တာပ၊ ဘယ္ကခံလိမ္႔မည္။
  • ႏွလံုးဖံုဖံု၊ ထံုတုံတံု၊ နင္႔ပံုေၾကာ႔ၾကမ္းသည္။
  • နင္ႏွင္႔နင္႔ကံ၊ စီရင္ဖန္၊ အမွန္ၿဖစ္ေတာ႔သည္။
  • ယခုနင္႔ကိုယ္၊ နင္႔အလို၊ ဘယ္ကိုၿပည္႔စံုသည္။
  • နင္႔ကိုယ္နင္ႏွစ္၊ နင္႔အၿပစ္၊ နင္ၿဖစ္ခံရမည္။
  • နင္႔ကိုယ္နင္အား၊ နင္မသနား၊ နင္မွားရွာေတာ႔သည္။
  • ဒါနသီလာ၊ ဘာ၀နာ၊ နင္သာၿပဳသင္႔သည္။
  • ဇာတိဇရာ၊ မရဏာ၊ မၾကာနင္ေတြ႕မည္။
  • မ်က္ေတာင္တယွက္၊ လွ်ပ္တၿပက္၊ နင္႔သက္ေသလိမ္႔မည္။
  • ဘယ္ႏွစ္ဘယ္လ၊ ေရာက္ခါမွ၊ ကာလမေရြးၿပီ။
  • ၾကီးငယ္မဟူ၊ ကိုယ္႔ရြယ္တူ၊ ခုမူေသလွၿပီ။
  • အမွန္ေသရုိး၊ ထိုလူမ်ိဳး၊ ေၾကာက္စိုးရႊံ႕သင္႔ၿပီ။
  • မသြင္းႏွလံုး၊ အသင္႔ရႈံး၊ ပ်က္ၿပဳန္းလွေလၿပီ။
  • ခႏၶာေၾကြေလွ်ာ္၊ ရွိၿပန္ေသာ္၊ ပူေဇာ္ေကာင္းလွၿပီ။
  • သြားက်ိဳးဆံၿဖဴ၊ ရွိပါမူ၊ ဘယ္သူမေၾကာက္ၿပီ။
  • ဤသည္႔မယား၊ ဤသည္႔သား၊ မီးဖြားမွန္ေတာ႔သည္။
  • ခယ၀ယ၊ ဘိဇၨန၊ ပ်က္ၾကလွေလၿပီ။
  • အပိၸေယဟိ၊ ပိေယဟိ၊ ဒုကၡိၾကံဳေလၿပီ။
  • ဒုကၡေထြေထြ၊ တေပေပ၊ ခံေနရေလၿပီ။
  • နိဗၺာန္သာေခါင္၊ ေဘးမဲ႔ေသာင္၊ ေရာက္ေအာင္ၿပဳသင္႔ၿပီ။
  • မၿပဳပါပဲ၊ နင္ေရွာင္လြဲ၊ နင္ဘဲမိုက္လွသည္။
  • ယုတၱိယုတၱာ၊ နင္ဆင္ကာ၊ ဟန္သာနင္မ်ားသည္။
  • ဘုရားသြားသြား၊ ေက်ာင္းသြားသြား၊ စိတ္ထားနင္မၾကည္။
  • ဒါနသီလာ၊ နင္ၿပဳခါ၊ ေစတနာေဇာမၾကည္။
  • သို႔ပင္ၿပဳလို၊ နင္႔ကုသိုလ္၊ ဘယ္ကိုသြားလိမ္႔မည္။
  • ေလာကုတၱရာ၊ ၿမိဳက္ၾသဇာ၊ နင္သာေ၀းလွသည္။
  • ေဇာစိတ္သန္သန္၊ ကုသိုလ္မွန္၊ နင္ၾကံၿပဳရမည္။
  • သို႔ၿပဳမွသာ၊ သည္ေခမာ၊ နင္သာနီးရမည္။
  • ဤသို႔စံုေစ႔၊ ၿပန္လွန္၍၊ ေစ႔ေစ႔ႏွလံုးတည္။
  • အနမတဂၢ၊ သံသာရ၊ ၾကာလွေလကုန္ၿပီ။
  • ဂဂၤါ၀ါလု၊ ပမာၿပဳ၊ သဲစုမကၿပီ။
  • တဏွာ၏ေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္၊ လိုက္ေထာက္မသင္႔ၿပီ။
  • တဏွာၿမစ္မ၊ ပင္လယ္၀၊ နစ္ၾကေလကုန္ၿပီ။
  • တဏွာလည္းပြား၊ ဒုကၡမ်ား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
  • တဏွာပို႔တင္၊ ပါယ္ေလးခြင္၊ လွ်င္စြာေရာက္ေလၿပီ။
  • ေသမင္းႏုိင္ငံ၊ အဖန္ဖန္၊ လိုက္ၿပန္ရေလၿပီ။
  • ေ၀ဘူေတာင္မွ်၊ ပမာၿပ၊ အရုိးမကၿပီ။
  • နစ္တံုေပၚတံု၊ သံုးပါးဘံု၊ ၾကံဳရၿပန္ေလၿပီ။
  • ခ်မ္းသာမေငြ႕၊ ဆင္းရဲေတြ႔၊ ၿငီးေငြ႕သင္႔လွၿပီ။
  • အ၀ိဇၨႏၶ၊ သည္ေမာဟ၊ ညွဥ္းဆဲလွေလၿပီ။
  • နီ၀ရဏ၊ ဆီးတားၾက၊ လမ္းစမဆံုးၿပီ။
  • ဂတိငါးပါး၊ ဆံုလည္ႏြား၊ သြား၍မဆံုးၿပီ။
  • ဘ၀တိုင္းေသ၊ သခၤ်ိဳင္းေၿမ၊ ပြားေစလွေလၿပီ။
  • လမ္းေကာက္လည္းသြား၊ လူအမ်ား၊ အမွားၾကိဳက္ခဲ႔ၿပီ။
  • လမ္းေၾကာင္းမမွန္၊ ၿမတ္နိဗၺာန္၊ ဧကန္လြဲခဲ႔ၿပီ။
  • ဘ၀မဆံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ လံုးလံုးမရၿပီ။
  • ေလာကမ်က္ရႈ႕၊ သဗၺညဳ၊ ယခုရွိရဲ႕မင္း။
  • ဘုရားၿဖစ္ခါ၊ သာသနာ၊ ေရာင္၀ါတ၀င္း၀င္း။
  • မႏုႆတၱ၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
  • ၿဗဟၼာ႔ၿပည္က၊ အပ္ကုိခ်၊ ေၿမကအပ္တစင္း။
  • အပ္သြားခ်င္းသာ၊ ထိဘြယ္ရာ၊ ပမာမွတ္ၾကမင္း။
  • နိယ်ာနိက၊ ၿမတ္ဓမၼ၊ ၾကားရခဲ၏မင္း။
  • သဒၵါဗလ၀၊ ဒုလႅဘ၊ ရေအာင္ခဲၾကမင္း။
  • အရေတာ္ခိုက္၊ လူတ၀ိုက္၊ ခဲလိုက္ၾကကုန္မင္း။
  • ကိုယ္႔ဘို႔မရ၊ သည္ေနာင္တ၊ ၿဖစ္တတ္ၾက၏မင္း။
  • ဤသို႔ဘ၀၊ ၿဖစ္သမွ်၊ ရမည္ ခဲ၏မင္း။
  • ထူးၿမတ္စြာလွ၊ လူ႕ဘ၀၊ ႏွေၿမာၾကကုန္မင္း။
  • ၿမတ္သည္ကိုမွ၊ မသိၾက၊ ဗာလႏွလံုးသြင္း။
  • ဗာလၿဖစ္က၊ လူ႔ပါပ၊ ၾကာၾကကုန္ၿပီမင္း။
  • လူၿဖစ္က်ိဳးမွ၊ မခံရ၊ ရႈံးလွေခ်၏မင္း။
  • ဘ၀တိုင္းရႈံး၊ လူ႔ေက်ာက္တံုး၊ စုန္းစုန္းၿမဳပ္၏မင္း။
  • စုန္းစုန္းၿမဳပ္ခါ၊ မေပၚလွာ၊ ၾကမၼာေမွာက္၏မင္း။
  • နိဗၺာန္လမ္းစ၊ ဤသို႔ၿပ၊ မွတ္ၾကႏွလံုးသြင္း။
  • ကလ်ာဏမိတၱ၊ ပ႑ိတ၊ ေပါင္းေဖာ္ရ၏မင္း။
  • ထိုကလ်ာဏ၊ ဆိုဆံုးမ၊ လိုက္နာရ၏မင္း။
  • ေယာနိေသာမန၊ သိကာရ၊ ေန႔ည ႏွလံုးသြင္း။
  • သီလဓုတင္၊ ေဆာက္တည္လွ်င္၊ သည္တြင္အစမင္း။
  • အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟ နကၡမ ၀ိေ၀က နိႆရဏ၊ ဤေၿခာက္၀၊ အလိုရွိၾကမင္း။
  • ေရႊၿပည္သနစ္၊ သာသည္႔ေခတ္၊ စိစစ္ၾကကုန္မင္း။
  • ေရႊၿပည္ခ်မ္းသာ၊ စံခ်င္ရွာ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ခ်ဥ္း။
  • အနိစၥေကာင္ ဒုကၡေကာင္ အနတၱေကာင္ အသုဘေကာင္၊ ထင္ေအာင္ႏွလံုးသြင္း။
  • အနိစၥတံုး၊ ဒုကၡတံုး၊ အနတၱတံုး၊ အသုဘတံုး၊ လံုးလံုးႏွလံုးသြင္း။
  • ဤသို႔ထင္မွ၊ မဂ္လမ္းစ၊ ရမည္မွတ္စင္းစင္း။
  • မဂၢင္ေဖာင္ၾကီး၊ တင္၍စီးမွ၊ ၿပည္ၾကီးအမတ၊ နိေရာဓ၊ ရမည္မွတ္ၾကမင္း။
  • ယခုဘ၀၊ မသိၾကမူ၊ အမတမည္ေခၚ၊ ေရႊၿပည္ေတာ္၊ အေစာ္မနံလွ်င္း။

ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလိႈင္ ၏ ရဟႏၲာႏွင္႔ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ားမွ......

Print this post

0 comments:

Related Posts with Thumbnails

Design By

free skin 4 MM

ဒီဇိုင္း : Free Skin For Myanmar Bloggers