သတိၱဆိုတာ
............
“အဲဒီေတာ႔ ရွင္က ကၽြန္မကို သတၱိရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္ေပါ႔” သူမက ေမးသည္။
“ဟုတ္တယ္”
“အင္းေလ.........ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ သတၱိရွိတယ္ ဆိုရင္လဲ အဲဒီလို သတၱိရွိလာေအာင္ ႏႈိးဆြေပးခဲ႔တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔လို႔ ဆိုရမွာပါ၊
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းက ကၽြန္မ စတင္းဖို႔ဒ္ ေဆးရုံမွာ ေစတနာ႔၀န္ထမ္း အလုပ္ လုပ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီမွာ လီဇာဆိုတဲ႔ လူနာမိန္းခေလး တစ္ေယာက္ ကၽြန္မေတြ႕ရတယ္။ သူကေလးက အင္မတန္ ၿဖစ္ခဲတဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာဆိုးတစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရတာ၊ သူ နာလန္ၿပန္ထူလာဖို႔အတြက္က အသက္ငါးႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ သူ႔ေမာင္ေလးဆီက ေသြးကို သြင္းေပးတဲ႔ နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ရွိေတာ႔တယ္၊ ဒီေမာင္ေလးက သူကိုယ္တိုင္ သူ႔အစ္မရဲ႕ ေရာဂါမ်ိဳး ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးၿပီး ထူးၿခားအံ႔ၾသဖြယ္ ၿပန္က်န္းမာ ရွင္သန္လာခဲ႔သူေလးပဲ။ အဲဒီေရာဂါကို ခုခံတြန္းလွန္ႏုိင္တဲ႔ ပဋိပစၥည္းေတြလဲ သူ႔ရဲေသြးထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္၊ ဆရာ၀န္က ဒီကေလးကို သူ႕အစ္မရဲ႕ ေရာဂါအေၿခအေနအေၾကာင္း ရွင္းၿပၿပီး အစ္မအတြက္ သူ႔ေသြးကို ေပးလိုတဲ႔ဆႏၵ ရွိသလားလို႔ ေမးတယ္၊ ေကာင္ေလးဟာ ခဏေတာ႔ ေတြသြားတာ ကၽြန္မ သတိထားမိတယ္၊ အဲဒီေနာက္ သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ရႈိက္ၿပီး သူ ၿပန္ေၿဖတယ္၊ 'မမအသက္ကို ကယ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေပးပါ႔မယ္' တဲ႔။
“အဲဒါနဲ႔ သူ႔ဆီက ေသြးကို သြင္းတဲ႔အခါ အစ္မခုတင္ေဘးမွာ သူလဲ ခုတင္တစ္လံုးနဲ႔ လွဲရင္း ၾကည္႔ေနတယ္၊ ေကာင္မေလး ပါးၿပင္မွာ ေသြးေရာင္သန္းလာေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ ၾကည္႔ေနသူေတြအားလံုးနည္းတူ သူလဲ ၿပံဳးေနတာပဲ၊ အဲဒီေနာက္ေတာ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ၿဖဴေရာ္ေရာ္ ၿဖစ္လာၿပီး အၿပံဳးေလးလဲ ၿပယ္သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ဆရာ၀န္ကို ေမာ႔ၾကည္႔ၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ အသံေလးနဲ႔ သူေမးရွာတယ္၊ 'ကၽြန္ေတာ္ အခု တစ္ခါတည္း ေသသြားေတာ႔မွာလား' တဲ။
“ကေလးက ငယ္ေတာ႔ ဆရာ၀န္ ရွင္းၿပတာကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာမေပါက္ဘူး၊ သူက သူ႕အစ္မအတြက္ ေသြးေပးရမယ္ဆိုတာ သူ႕ေသြးအားလံုး ေဖာက္ေပးလိုက္ရမယ္လို႔ ထင္ထားတာကိုး”
“အဲဒါပါပဲ သတိၱစိတ္ ေမြးေပးတဲ႔ အဲဒီလို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ ေတြ႕ခဲ႔ရဖူးလို႔ ကၽြန္မမွာလဲ သတၱိဆိုတာ ရွိတတ္လာခဲ႔တာပါ”
(မူရင္း။ ။ Dan Millman ၏ On Courage)
ေဖၿမင္႔၏ ႏွလံုးသာအာဟာရ (ရသစာမ်ား) မွ.....................
Print this post
“ဟုတ္တယ္”
“အင္းေလ.........ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ သတၱိရွိတယ္ ဆိုရင္လဲ အဲဒီလို သတၱိရွိလာေအာင္ ႏႈိးဆြေပးခဲ႔တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕ေၾကာင္႔လို႔ ဆိုရမွာပါ၊
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းက ကၽြန္မ စတင္းဖို႔ဒ္ ေဆးရုံမွာ ေစတနာ႔၀န္ထမ္း အလုပ္ လုပ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီမွာ လီဇာဆိုတဲ႔ လူနာမိန္းခေလး တစ္ေယာက္ ကၽြန္မေတြ႕ရတယ္။ သူကေလးက အင္မတန္ ၿဖစ္ခဲတဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာဆိုးတစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရတာ၊ သူ နာလန္ၿပန္ထူလာဖို႔အတြက္က အသက္ငါးႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ သူ႔ေမာင္ေလးဆီက ေသြးကို သြင္းေပးတဲ႔ နည္းလမ္းတစ္ခုပဲ ရွိေတာ႔တယ္၊ ဒီေမာင္ေလးက သူကိုယ္တိုင္ သူ႔အစ္မရဲ႕ ေရာဂါမ်ိဳး ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးၿပီး ထူးၿခားအံ႔ၾသဖြယ္ ၿပန္က်န္းမာ ရွင္သန္လာခဲ႔သူေလးပဲ။ အဲဒီေရာဂါကို ခုခံတြန္းလွန္ႏုိင္တဲ႔ ပဋိပစၥည္းေတြလဲ သူ႔ရဲေသြးထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚခဲ႔တယ္၊ ဆရာ၀န္က ဒီကေလးကို သူ႕အစ္မရဲ႕ ေရာဂါအေၿခအေနအေၾကာင္း ရွင္းၿပၿပီး အစ္မအတြက္ သူ႔ေသြးကို ေပးလိုတဲ႔ဆႏၵ ရွိသလားလို႔ ေမးတယ္၊ ေကာင္ေလးဟာ ခဏေတာ႔ ေတြသြားတာ ကၽြန္မ သတိထားမိတယ္၊ အဲဒီေနာက္ သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ရႈိက္ၿပီး သူ ၿပန္ေၿဖတယ္၊ 'မမအသက္ကို ကယ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေပးပါ႔မယ္' တဲ႔။
“အဲဒါနဲ႔ သူ႔ဆီက ေသြးကို သြင္းတဲ႔အခါ အစ္မခုတင္ေဘးမွာ သူလဲ ခုတင္တစ္လံုးနဲ႔ လွဲရင္း ၾကည္႔ေနတယ္၊ ေကာင္မေလး ပါးၿပင္မွာ ေသြးေရာင္သန္းလာေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ ၾကည္႔ေနသူေတြအားလံုးနည္းတူ သူလဲ ၿပံဳးေနတာပဲ၊ အဲဒီေနာက္ေတာ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ၿဖဴေရာ္ေရာ္ ၿဖစ္လာၿပီး အၿပံဳးေလးလဲ ၿပယ္သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ဆရာ၀န္ကို ေမာ႔ၾကည္႔ၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ အသံေလးနဲ႔ သူေမးရွာတယ္၊ 'ကၽြန္ေတာ္ အခု တစ္ခါတည္း ေသသြားေတာ႔မွာလား' တဲ။
“ကေလးက ငယ္ေတာ႔ ဆရာ၀န္ ရွင္းၿပတာကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာမေပါက္ဘူး၊ သူက သူ႕အစ္မအတြက္ ေသြးေပးရမယ္ဆိုတာ သူ႕ေသြးအားလံုး ေဖာက္ေပးလိုက္ရမယ္လို႔ ထင္ထားတာကိုး”
“အဲဒါပါပဲ သတိၱစိတ္ ေမြးေပးတဲ႔ အဲဒီလို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ ေတြ႕ခဲ႔ရဖူးလို႔ ကၽြန္မမွာလဲ သတၱိဆိုတာ ရွိတတ္လာခဲ႔တာပါ”
(မူရင္း။ ။ Dan Millman ၏ On Courage)
ေဖၿမင္႔၏ ႏွလံုးသာအာဟာရ (ရသစာမ်ား) မွ.....................
0 comments:
Post a Comment