နိဗၺာန္ကို ေၾကာက္ေနၾကသူမ်ား

ဘာသာၿခား ပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕က နိဗၺာန္ဆိုတာ အေသၾကီးေသသြားတ႔ဲ ကိစၥပဲလို႔ အၿပစ္တင္ ကဲ႔ရဲ႕စာေတြ ေရးခဲ႔ဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလဲ နိဗၺာန္ဆိုတာ အိပ္မက္ မမက္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနမႈပဲလို႔ ဆုိၾကတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလို႔ ေၾကာက္စရာၾကီးလုိ႔ ထင္မွတ္သူက ထင္မွတ္ေနၾကတယ္။

တကယ္ေတာ႔ နိဗၺာန္ဆိုတာ အသခၤတဓာတ္လဲၿဖစ္၊ သႏိၲသုခလဲၿဖစ္၊ ဒုကၡနိေရာဓသစၥာလဲ ၿဖစ္လို႔ အထြတ္အထိပ္ ႏုိးၾကားမႈပဲ။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ခိုင္ၿမဲမႈပါပဲ။ အိပ္မက္ ဘ၀ကေန သစၥာတရား သိၿမင္ႏုိးၾကားတယ္။ ဥာဏ္ပညာ ပြင္႔လင္းေနေတာ႔ အၿမင္မွား ၊ အယူမွား၊ ဒိ႒ိ အားလံုး ကင္းစင္တယ္။

တကယ္ေတာ႔ ဘ၀ဆိုတာ အိပ္မက္ပဲ။ ဘ၀မွာ ေနထိုင္မႈက အိပ္မက္ေနထိုင္မႈပါပဲ။

ဘ၀ဟာ မီးေလာင္ေနမႈပဲ။ ေလာကဟာ တံလွ်ပ္၊ ေရပြက္ပဲ။ ပုထုဇဥ္ေတြက ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဒိ႒ိမ်က္စိနဲ႔ ၾကည္႔ရႈ႕ေတာ႔ ဒြါရ ေၿခာက္ပါးမွာ ကိေလသာမီးေလာင္ေနတယ္။ နိဗၺာန္ကို သိလဲမသိ၊ ၾကိဳက္လဲ မၾကိဳက္ဘူး။ ၿမတ္စြာဘုရား အစရွိတဲ႔ အရိယာေတြက နိဗၺာန္ကို သိလဲသိ ၾကိဳက္လဲၾကိဳက္တယ္။ ပုဂၢိဳလ္၊ အတၱ၊ ဇီ၀ ကြယ္ပေနလို႔ အေသၾကီးေသေနတာလို႔ ထင္ၾကတယ္။ ထာ၀ရ အိပ္ေပ်ာ္မႈ မဟုတ္ဘူး။ မီးဆယ္႔တစ္ပါး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္မႈသေဘာပဲ။ အရိယာၿဖစ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔ရင္ မီးၿငိမ္းတယ္။ ဗုဒၶၿမတ္စြာလဲ မီးၿငိမ္းတယ္။

It is not an annihilation or nothing. နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘာမွ မရွိတဲ႔ဟာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ဘူး။ ခုဘ၀မွာပဲ လင္ငင္း ခံစားလို႔ ရတယ္။ ဒီ အၿငိမ္းဓာတ္ေခၚ နိဗၺာနဓာတ္ သစၥာတရားကို ခုဘ၀ ခုအခ်ိန္မွာပဲ ရႏုိင္တယ္။ ေနာင္ဘ၀က်မွ ရမယ္႔ နိဗၺာန္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သိလို႔ ဘုန္းၾကီး ဗုဒၶဘာသာကို ကူးေၿပာင္းလိုက္တယ္။

အဲဒီေရာမ ဗရင္ဂ်ီ ဘုန္းၾကီးကပဲ “ဗုဒၶဘာသာဟာ Pessimism စိတ္ပ်က္စရာ၊ အားေလွ်ာ႔စရာ၊ အဆိုးၿမင္၀ါဒပဲ” လို႔ ေဟာေၿပာၿပန္တယ္။

ဒီဘ၀မွာပင္ နိဗၺာန္အထိ အတုမရွိ ခ်မ္းသာကို ေပးႏုိင္တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကို ဘာေၾကာင္႔စိတ္ပ်က္ရမွာလဲ။ ဘာေၾကာင္႔ အားေလွ်ာ႔ လက္ေလွ်ာ႔ ေနရမွာလဲ။ တကယ္ အားတက္စရာ အေကာင္းဆံုး ဘာသာၾကီးပါပဲ။ ခုဘ၀မွာပဲ ဘ၀ဒုကၡ၊ ဘ၀ေသာကေတြ ကုန္ဆံုးရမယ္လို႔ မဟာသတိပ႒ာန သုတ္ေတာ္မွာ ကတိ၀န္ခံခ်က္ ေပးထားတာ အားတက္စရာၾကီးပဲ။ ထာ၀ရ ခ်မ္းသာ သုခ ဆိုတာ နိဗၺာန္သုခ၊ သႏၲိသုခသာ ရွိလို႔ မဂၢင္ရွစ္ပါး ေလ႔က်င္႔ရတယ္။ မဂၢင္ အက်င္႔ေၾကာင္႔ သႏၲိသုခ ရေနၾကၿပီ။

ဒါေၾကာင္႔ ကမၻာေပၚမွာ အၾကီးက်ယ္ဆံုး သမားေတာ္ၾကီးဆုိတာ ဗုဒၶၿမတ္စြာပါပဲ။

မဟာသမုဒၵရာၾကီးမွာ ငန္တဲ႔အရသာ တစ္ခုတည္းရွိသလို ၿမတ္စြာဘုရား သာသနာမွာ ၀ိမုတၱိရသ (လြတ္ေၿမာက္မႈအရသာ) တစ္ခုပဲ ပန္းတိုင္ရွိတယ္လို႔ ၿပတ္သားစြာ ေဟာေတာ္မူခဲ႔တယ္။ ဒုကၡက လြတ္ေၿမာက္တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကို စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္ပ်က္စရာ၊ အားေလွ်ာ႔စရာ ဘာသာလုိ႔ မစြပ္စြဲႏုိင္ဘူး။

ဥပမာ ဌက္ဖ်ားေရာဂါသည္ကို ဆရာ၀န္က ဌက္ဖ်ားေဆးေပးလို႔ ကုသေပ်ာက္ကင္းသြားရင္ ဆရာ၀န္ႏွင္႔ အဲဒီေဆးဟာ စိတ္ပ်က္စရာ၊ အားေလွ်ာ႔စရာလား။

သစၥာေလးပါးမွာ မဂၢသစၥာဆိုတာ ေရာဂါေတြေပ်ာက္တဲ႔ ေဆးပါပဲ။ ကာမဂုဏ္သုခ လိုခ်င္တာေတြ၊ ထာ၀ရဘံု၊ ထာ၀ရအတၱ လိုခ်င္တာေတြဟာ ဒုကၡၿဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယ သစၥာပါပဲ။ ဒြါရ အာရုံအရ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲမႈအစစ္ပါပဲ။ ဘယ္ေတာ႔မွ မေရာင္႔ရဲ မတင္းတိမ္ၾကဘူး။ ကာမသုခ ခံစားေနသူဟာ နိဗၺာန္ရတဲ႔သူ မဟုတ္ဘူး။ ဆာၿပီးရင္းဆာရင္း ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေနေတာ႔ ဒါ.....ဆင္းရဲၿခင္းပါပဲ။

ဒါေၾကာင္႔ ေၿပာင္းၿပန္အက်င္႔ကို က်င္႔ရမယ္။ ဒြါရေၿခာက္ပါး၊ အာရုံေၿခာက္ပါးအရ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို သတိပညာဥာဏ္နဲ႔ စြန္႔လြတ္ပစ္ေတာ႔ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ အခုဘ၀မွာပဲ ရၾကတယ္။ မၿမဲတဲ႔ ခ်မ္းသာကို စြန္႔ပစ္မွ ၿမဲတဲ႔ခ်မ္းသာကို ရတယ္။ အရိယာတို႔ သြားတဲ႔လမ္းကို လိုက္ရမယ္။ ပုထုဇဥ္တို႔ သြားတဲ႔လမ္းကို မလိုက္ရဘူး။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ကင္းၿပီး မီးဆယ္႔တစ္ပါးလဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတယ္။ ထာ၀ရ အၿငိမ္းသုခလို႔ ေခၚတယ္။ မီးေမႊးစရာ မီးၿခစ္ဆံႏွင္႔ ထင္းမရွိေတာ႔ မီးအသစ္ မေတာက္ေလာင္ေတာ႔ဘူး။ ဒါမွ သုခ အစစ္အမွန္ပဲ။

စိတ္ပညာ ဆရာၾကီးေတြကလဲ အတၱမရွိ၊ ဇီ၀မရွိလို႔ ေၿပာေနၾကၿပီ။ ေရြ႕လ်ားေနတဲ႔ စိတ္သာ ရွိလို႔ တစ္ခဏမွာ စိတ္လဲ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေၿပာင္းလဲသြားတယ္။ ဒီေၿပာင္းလဲေနတဲ႔ ပရမတၱ အနိစၥတရား ရႈလို႔ စမ္းသပ္လို႔ ရပါတယ္။ ဒီလို စိတ္ကို ရႈတာ မဂၢသစၥာ ၊ တကယ္႔ဆင္းရဲက လြတ္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ႏုိင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းမေတာ္ၾကီးပါပဲ။

အားလံုးခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ခုဘ၀မွာပဲ နိဗၺာန္ရၾကပါေစ။

သာဓု........၊ သာဓု........၊ သာဓု........။

ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလိႈ္င္ စုစည္းစီစဥ္သည္႔ အီတာလ်ံ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဦးေလာကနာထ၏ ကမၻာလွည္႔တရား မွ.....

Print this post